Er is een tijd van komen en één van gaan

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: mijn avonturen in China komen tot een einde. Ik ben nog twee weken loashe Job bij Best Mind en dan ben ik vrij om te gaan en staan waar ik wil.
Hoe komt het dat ik ongeveer 2.5 maand nadat ik in Nederland was om een nieuw visum te krijgen, en met veel enthousiasme uitkeek om weer terug te gaan, het voor gezien houdt? De verkorte versie luidt als volgt:

Tijdens mijn bijna 2,5 week Nederland heeft Best Mind van bestuur gewisseld. Voordat ik naar NL ging draaide het om plezier hebben met je collega's, je koters en je lessen. Dit plezier zou volgens hen visie (positieve) invloed hebben op je werk. Een visie waar ik voor de volledige 100% achter stond. Ik had ook veel plezier.

Echter is het nu bestuur volledig gefocust op verbetering, meer geld en meer stress dus uiteindelijk. Chinese collega's draaien werkweken van 6 dagen per week met een gemiddelde werkweek van 55 tot 60u. Met enorm veel extra taken die ze helemaal niet willen hebben. Maar omdat de hiërarchie hier zo sterk is moeten ze wel. En zoals altijd gaat dit ten koste van de sfeer in de school.

Ook zijn er nog wat misverstanden, akkefietjes en meningsverschillen ontstaan tussen mij en het management van een aantal 'filialen'. Maar dit is een te lang en gefrustreerd verhaal om uit te leggen. Gefrustreerd en bloed onder de nagels vandaan halen soort situaties.

Nouja, conclusie, ik heb de handdoek in de ring gegooid. Ik wist natuurlijk dat hiërarchie en management belangrijk is China, maar soms gaan ze gewoon te ver. Te ver voor mij althans.

Het leuke daarentegen is dat ik ga reizen door Azië. Iets wat ik al heel lang wilde doen, en nu eindelijk de kans voor krijg. Zo staan op de planning een bezoek aan de grens met Noord-Korea, Taiwan, Zhangjiajie (die moet u echt even Google, adembenemend!!), en als afsluiter Vietnam.

Ik kan nu al niet wachten om, voor het eerst, in m'n eentje op reis te gaan en nieuwe plekken te zien, nieuwe mensen te leren kennen en nieuwe ervaringen op te doen.

Wellicht zal er nog één reisverslag vanuit China komen, om alle persoonlijke hoogtepunten te memoreren. Gekke dingen die ik meegemaakt op een rijtje te zetten of eventueel nog eenmaal mijn hart te luchten. Ik kan het niet garanderen, maar ik ga m'n best doen.

Voor nu allemaal bedankt voor het lezen en de oprechte interesse van enorm veel mensen. Ik ga nog even genieten van mijn laatste weken in China!